ေမေမ့အျပံဳးထဲ ကၽြန္ေတာ္ဟာ စကၠဴေလွေလးရဲ႕ မာလိန္မွဴး အသက္သံုးဆယ္အထိ ဘာမွ မထူးခဲ့ဘူး ။ ေမေမ့ေမတၱာနဲ႕ ဆင္တဲ့ သစ္သားကြပ္ပ်စ္ကေလးမွာ ေမေမ့ေပါင္ကို ေခါင္းအံုးလုပ္ သားအိပ္မက္ကေလးေတြ ျပန္အုပ္ခ်ဳပ္ပါဦးေမေမ ။ ေကာ္ဖီလည္း ေလ်ာ့ေသာက္ပါတယ္ အိပ္ေရးဝေအာင္လည္း အိပ္တယ္ ကြန္ပ်ဴတာလည္း တအားမသံုးဘူး ဘုရားလည္း မွန္မွန္ရွိခိုးတယ္ ကၽြန္ေတာ္ ဆက္ညာေနတုန္းပဲ… ေရခဲေတာင္ေတြလို မေအးခဲတတ္ဘဲနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ပင္လယ္ခရီး ထြက္ခဲ့တယ္ ။ ႏွင္းေတြကို မျဖားေယာင္းတတ္ဘဲနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ ေဆာင္းရာသီထဲ ခုန္ခ်ခဲ့မိပါေပါ့ ။ ေမာဟတန္းလန္းေန႕စြဲေတြထဲ တစ္ေန႕တစ္လံ တစ္ေန႕တစ္လံနဲ႕ပဲ ေမေမရွိတဲ့အရပ္နဲ႕ ေဝးသထက္ ေဝးေနတုန္း ။ ေမေမေတြ႕လား ခိုက္ခိုက္တုန္သတိရစိတ္နဲ႕ ညက ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ေပၚ ျပန္ေျပးတက္လာခဲ့တယ္ ။
လင္းဒီပ
၁၈.၀၃.၁၀ moehlaing nya at 5:14 AM
No comments:
Post a Comment